Νοέμβριος 2008, «Κορινθιακός Παλμός»
Ο ΛΑΓΟΣ ΚΑΙ Η ΧΕΛΩΝΑ
Σύγχρονος Μύθος του Αισώπου
Μια κατηγορία αρχαίων μύθων κοινωνικού και διδακτικού περιεχομένου, με ήρωες ζώα που συμβολίζουν ανθρώπινους χαρακτήρες, είναι οι μύθοι του Αισώπου. Πιστεύω ότι αν ζούσε σήμερα ο Αίσωπος, προκειμένου να διδάξει τους ανθρώπους, θα έγραφε πάλι το μύθο του ΛΑΓΟΥ και της ΧΕΛΩΝΑΣ, με αφορμή την επικαιρότητα, όπως παρακάτω:
«Μια φορά κι έναν καιρό», στο δάσος ζούσαν δύο πρίγκηπες, ο ένας της δυναστείας των λαγών και ο άλλος των χελώνων. Ανατράφηκαν από τους βαασιλείς γονείς τους με σκοπό να κυβερνήσουν ζώα, με τις καλύτερες συνθήκες, με πλούτο, χωρίς να εργαστούν ποτέ, χωρίς δυσκολίες και χωρίς να στερηθούν τίποτε και το σπουδαιότερο σε αυλές κολάκων. Οι γονείς τους, τους έπεισαν ότι θα κυβερνήσουν τα ζώα του δάσους εύκολα, επειδή οι υπήκοοί τους είναι ζώα. Μόνο πρέπει να έχουν υπομονή να περιμένουν και να πιστεύουν ότι η αξουσία είναι όπως το ώριμο φρούτο και θα πέσει από το δέντρο μόνο του, χωρίς αυτοί να ιδρώσουν καθόλου. Οι πρίγκηπες πίστεψαν σε αυτό, επειδή κανείς δεν τους μίλησε για την αξιοκρατία και την αρχή ότι «τα αγαθά κόποις κτώνται». Κανείς δεν τους μίλησε για την πραγματικότητα, επειδή από μικροί περιστοιχίζονταν από ζώα μεγάλα ή μικρά διαφόρων φυλών όπως σαληγκάρια και ερπετά. Είχαν απομακρυνθεί οι φυλές των λιονταριών και των αετών! Μέσα στην ανία που ένοιωθαν περιμένοντας τη σειρά τους να δυναστεύσουν, χωρίς να έχουν τι άλλο να κάνουν, κάποιοι από τους κόλακες, όπως η μαϊμού, είπαν στο λαγό: Πρίγκηπα για να διασκεδάσουμεκαι να κατακτήσουμε μία εύκολη νίκη, δεν προτείνεις στον πρίγκηπα χελώνο να τρέξετε σε αγώνα δρόμου και όποιος τερματίσεις πρώτος θα είναι μεγάλος νικητής; Θα είναι ο καταλληλότερος δυνάστης των ζώων;
Σίγουρος για τη νίκη του ο απερίσκεπτος και αλαζών λαγός το πρότεινε. Το αποδέχθηκε και ο χελώνος, αφού τώτησε την πονηρή αλεπου, η οποία ψιθύρισε στο αυτί του χελώνου ότι ο λαγός είναι γρήγορος αλλά αυτό ακυρώνεται από την απειρία, την τεμπελιά και την αλαζονεία που χαρακτηριζουν τον λαγό. Ενθαρρύνει το χελώνο ότι μπορεί να νικήσει, αρκεί να ακούει τις συμβουλές της. Η αλεπού είχε λερωμένη τη φωλιά της γιατί είχε φάει στο παρελθόν πολλές κότες, από πολλά κοτέτσια και ήθελε να φάει κι άλλες όταν θα δυναστεύει ο χελώνος. Έτσι άρχισε ο αγώνας:
Ο λαγός, σίγουρος για τη νίκη του, όντας τεμπέλης, απερίσκεπτος και αλαζών, είπε στα ζώα που δυνάστευε: «Θα πάρω έναν υπνάκο».
Ο χελώνος που άκουγε την πονηρή αλεπού και περπατούσε αργά και σταθερά παρά το βάρος που κουβαλούσε από τον προηγούμενο δυνάστη των χελώνων.
Ο λαγός δεν ανησυχούσε! Κοιμόταν! Στο τέλος τα ζώα που δυνάστευε τόλμησαν και του φώναξαν: «Ξύπνα, θα χάσουμε τη νίκη!» Ξύπνησε ξαφνικά! Η καρδιά του χτυπούσε πιο δυνατά, ακόμα και από των άλλων λαγών. Έτρεξε γρήγορα και όταν έφθανε στο Τέρμα, διαπίστωσε ότι ο χελώνος είχε νικήσει τερματίζοντας με διαφορά 5,5 βημάτων λαγού!
Έτσι ο γρήγορος λαγός νικήθηκε από τον αργό χελώνο απρόσμενα!
Ύστερα από αυτό που συνέβη, τα δυναστευόμενα ζώα του δάσους έβγαλαν τα συμπεράσματά τους.
Είναι αξιοσημείωτο ότι όταν πληροφορήθηκαν το σημερινό Αισώπειο Μύθο, τα ζώα του δάσους διά του αντιπροσώπου τους δήλωσαν ότι: «Ουδεμία σχέση έχουμε με τα ζώα του μύθου σας».
